Wie zijn toch die mensen aan wie Tools To Work haar tools toevertrouwt?

Vechten met een visie
“Strijd is mijn lust en mijn leven”, zegt Elizabeth gretig. “Als je strijd voert, weet je dat er de volgende dag iets is opgelost, het leven weer iets gemakkelijker gaat.” Haar ogen bewijzen dat haar woorden uit de grond van haar hart komen. “Eigenlijk is mijn hele leven strijd”, vertelt ze vurig verder. “Ik ben een Kikuyu en Kikuyu’s zijn strijders. Wij geven niet op.

Ambacht
“Hier in Ngong, niet ver van Nairobi, ben ik opgegroeid in een klein dorp op een heuvel. Mijn vader stierf toen ik jong was en daar begon mijn overlevingsstrijd. Mijn moeder moest voor haar kinderen zorgen, maar wist niet hoe. We hadden niets. En dus ook geen geld voor onderwijs. Met hulp van anderen is het me uiteindelijk gelukt om naar school te gaan en toen ik ouder was, heb ik gevraagd of ik nog één vaardigheid mocht leren. Een ambacht. Een vak waarmee ik de rest van mijn leven onafhankelijk kan zijn.

Don’t eat your seed
“En dat vak werd kledingmaakster! Ik ken nu alle kneepjes, heb zelfs een SKIT-training (Sewing Knitting Information Transfer) van Tools To Work gevolgd. En zo begon mijn nieuwe strijd. Maar nu is het vechten met een visie. Een diepgewortelde visie.”Haar man Gerard luistert naar het passievolle verhaal van zijn vrouw en zegt ineens lachend: “Toen ik met Elizabeth ging trouwen, besefte ik heel goed dat ik ook met haar overtuigende visie trouwde. En ik steun haar waar ik kan, we doen het samen. Vrouwen, maar ook mannen die uit eenzelfde troosteloze startpositie komen als mijn vrouw leren wij in het Eliza Training Center zo’n vak, zo’n ambacht. Ik ben ook leraar hier”, zegt Gerard dan trots. “Ik leer de cursisten hoe ze een bedrijfje kunnen starten. Hoe ze met hun inkomen om moeten gaan, de zakelijke kant. Mijn slogan is: ‘Don’t eat your seed.’ Daarmee bedoel ik dat je de winst voor je bedrijf moet gebruiken en niet voor andere zaken. Een belangrijke les voor succes.”

Het bewijs
“En,” vertelt Elizabeth vlug verder, “ik ben voor onze cursisten immers het bewijs dat je leven kan verbeteren. Dat je zonder middelbare school en universiteit iets kunt bereiken. Ik vertel de vrouwen ook dat als de vader van hun kinderen uit beeld is, ze hun kinderen toch een toekomst kunnen geven. En dat gaat niet gemakkelijk. Dat is een en al strijd, maar wel een strijd die je kunt winnen en die problemen oplost.” En zoals Elizabeth het vertelt, is het moeilijk om het niet te geloven.

Tools To Work
Het is druk vandaag. Het kleine huis van het grote gezin is voor de helft ingericht als cursusruimte en overal zitten de cursisten onder leiding van hun lerares hard te werken.

Ieder hoekje van het huis wordt benut: boven is een computerruimte en een klein kantoortje, beneden een leslokaal vol naaimachines en een borduurmachine, in het halletje staat een mooie breimachine en er is zelfs een hoek ingericht als fotostudio van Gerard.

“Zonder Tools To Work had het er hier natuurlijk niet zo uitgezien”, zeggen ze stralend. “Kijk wat allemaal uit Nederland is gekomen! We hebben naaimachines, een borduurmachine, een breimachine en computers gekregen. En binnenkort krijgen we meer materiaal. Zo fantastisch. En we hebben mede hierdoor al zoveel levens zien veranderen. Er zijn hier in Ngong, maar ook in de omgeving en zelfs in Nairobi mooie winkeltjes ontstaan van onze ex-cursisten. Ze zorgen nu voor zichzelf en hun kinderen en bieden ons schitterende stageplaatsen.”

Links: Esta is dankbaar voor de training en heeft in haar winkel al tien stagiaires begeleid. Rechts: Joyce heeft in twee jaar de cursus kleding maken afgerond en heeft nu een mooie winkel in Nairobi.

Strijden en geven
“En oh ja,” zegt Elizabeth tot slot, “er is nog iets wat mij, naast voortdurend strijden, heel gelukkig maakt en dat is geven! Ik geef heel graag. En daarmee doe ik nu precies wat ik graag wil doen: strijden en geven. Met hulp van mijn geloof, mijn man en natuurlijk Tools To Work.”

 

Wies Kalsbeek – in opdracht van Tools To Work