Ik weet niet hoeveel prijzen er bestaan voor de beste leraar van Nederland maar van mij mogen ze allemaal naar Mamadou Congo. Mamadou Congo is coördinator, coach en trainer beroepsoriëntatie/arbeidsmarkt bij VluchtelingenWerk Noord Nederland.

En wat is Mamadou een fantastische docent voor Amin! Mamadou geeft ruimte aan zijn cursisten en raakt ze in hun hoofd en hun hart. Hij brengt kennis, ervaring en daagt uit. En bovenal is hij voor de cursisten een groot voorbeeld. ‘Weet je dat Mamadou eerst negen jaar als tolk/vertaler heeft gewerkt?’, vertelt Amin mij. ‘Hij spreekt veel talen en hij spreekt ze heel goed. Mamadou komt uit Burkina Faso en toen hij nog maar een paar maanden in Nederland woonde is hij al gaan werken. Hij zegt tegen ons dat wij ook aan de slag moeten: dat we wat terug moeten doen voor de opvang en de uitkering, dat we stage moeten lopen of moeten gaan werken. Hij heeft gelijk! Toen Mamadou negen jaar had gewerkt, had hij alles goed geregeld: hij had een huis gekocht en een auto en hij was getrouwd met een lieve vrouw. En toen’, vertelt Amin enthousiast verder, ‘Na negen jaar, heeft Mamadou nog een HBO-opleiding gedaan. Knap hè?’. Al de eerste les ging Mamadou recht voor Amin staan, heel dichtbij en vroeg hem: ‘Amin, wat kan jij goed?’. Een moeilijke en spannende vraag. Na even nadenken zei Amin: ‘Ik ben goed met mensen’.

Mamadou gaat geen onderwerp uit de weg. Vragen over de Nederlandse politiek, over regels en gewoontes, over hoe mannen en vrouwen met elkaar om gaan, over hoe je je als moslim in Nederland thuis kunt voelen, over rechten en plichten. Mamadou geniet van de inbreng van zijn cursisten en stimuleert hen. Voor Amin is hij een groot cadeau in de inburgeringsfase.

Ja, na vele jaren hopen en verlangen is het zover. Amin gaat naar school! En op advies van de gemeente volgt hij niet het reguliere inburgeringstraject maar een taalcursus die opleidt voor het staatsexamen en hem de mogelijkheid geeft om te gaan studeren. Daarnaast krijgt hij beroepsorientatie van Mamadou. In het begin valt school wat tegen. Amin heeft, naast de lessen van Mamadou, maar twee keer twee uur taalles in de week en dan ook nog in een kleine groep. Hij wil het liefst de hele week naar school in een klas vol mannen en vrouwen. Langzaam maar zeker voelt Amin zich thuis en geniet hij van school.

 

 

De taallessen zijn goed en gezellig en de onderwerpen zijn boeiend. Amin moet veel teksten lezen waar hij dan vragen over krijgt, bijvoorbeeld over huisdieren in Nederland. Hij verbaast zich over zoveel poezen en zoveel honden en de manier waarop veel Nederlanders daar mee omgaan. Dit vindt hij niks en eigenlijk onbegrijpelijk.

Soms krijg ik via de telefoon de volgende vraag van Amin: ‘Wies, kan je nu samen met mij aan mijn huiswerk werken? Zeg maar of je vrij bent!’ Zo kreeg hij bijvoorbeeld de opdracht om aan de hand van onderstaande woorden aan te geven wat volgens hem kenmerkend is aan ‘de Nederlander’, deze lijst hebben we met veel plezier samen doorgenomen:

 

 

Gesloten – Introvert – Extravert – Koppig – Eigenwijs – Zelfverzekerd – Humoristisch – Onzeker – Verlegen – Creatief – Initiatiefrijk – Ondernemend – Nuchter – Romantisch – Open – Nieuwsgierig – Bescheiden – Bang – Geduldig – Arrogant – Vrolijk – Optimistisch – Pessimistisch.

Het gaat op school naast informatie over Nederland en de Nederlandse cultuur vaak over wat wil je,  wat is je droom? Over dat laatste heeft Amin het volgende op school ingeleverd:

Mijn droom

Ik, Amin, heb niet één droom maar veel dromen! Mijn wens voor de toekomst is rijk te worden, gezond te blijven, diploma’s te halen, met mijn mooie gezin in een groot huis met een prachtige tuin te wonen en dichtbij mijn familie te zijn.

En als mijn dromen uitkomen ga ik dit delen met mensen die het nodig hebben. De vrouw die mij gelukkig maakt hoeft niet mooi te zijn maar wel intelligent, vrolijk, lief en betrouwbaar. Ik wil graag veel kinderen met haar krijgen. We worden heel gelukkig samen.

Maar ik wil in mijn leven niet alles plannen want dan kan je nooit een held worden…

Na een onzekere reis vanuit zijn geboorteland Eritrea is Amin nu een burger in Nederland. Vier jaar geleden kon hij vanuit Eritrea lopend Soedan bereiken. Na een onvrijwillig en illegaal verblijf in Soedan en Athene lukt het hem om naar Schiphol te vliegen. Ik volg Amin tijdens zijn ontdekkingsreis in Nederland, zijn boeiende inburgering.