26 juli 2013
door Wies Kalsbeek
1 reactie
‘Slaap ik dan vanavond in een tent?’ ‘Ga ik die zelf opzetten?’ ‘Zit hij daar in? Dat kleine zakje?’ ‘Geef maar, ik probeer het wel.’ ‘Alleen een tent opzetten is lastig.’ ‘We doen het samen.’ ‘Wat doe ik deze dagen … Lees verder
5 juni 2013
door Wies Kalsbeek
Reacties uitgeschakeld voor Blog 16 Echt lente
En dan openbaart de lente zich in volle glorie aan Amin. Ik hoor een opgetogen stem door de telefoon: ‘Wies, ik stuur je nu een foto. Kijk, ik kan mijn emmer niet meer gebruiken. Kijk maar! De vogel heeft zijn eieren … Lees verder
22 mei 2013
door Wies Kalsbeek
1 reactie
‘Wies! Hoor je me? Ja? Kan je me even terugbellen? Wies? Ben je daar? Wacht even, de telefoon doet het niet goed, ik ga hem opnieuw opstarten.’ Amin is druk in de weer met zijn twee nog enigszins werkende mobiele telefoons: … Lees verder
16 april 2013
door Wies Kalsbeek
Reacties uitgeschakeld voor Blog 14 Not my animal
Met zijn schooltas op de rug en de boodschappen aan het stuur vliegt Amin op zijn fiets door het Noorderplantsoen.Twintig minuten nadat de les is afgelopen is hij al bijna thuis. Onderweg heeft hij in de Arabische winkel nog snel even brood, een … Lees verder
5 maart 2013
door Wies Kalsbeek
Reacties uitgeschakeld voor Blog 13 Warffum en Leek
‘Warffum komt vanavond bij mij eten en morgen ga ik met Leek naar de moskee’, vertelt Amin. Amin heeft een aantal vrienden waar hij veel mee omgaat en twee van hen zijn Warffum en Leek. Hij kent hen – hoe … Lees verder
5 maart 2013
door Wies Kalsbeek
1 reactie
Ik weet niet hoeveel prijzen er bestaan voor de beste leraar van Nederland maar van mij mogen ze allemaal naar Mamadou Congo. Mamadou Congo is coördinator, coach en trainer beroepsoriëntatie/arbeidsmarkt bij VluchtelingenWerk Noord Nederland. En wat is Mamadou een fantastische … Lees verder
23 januari 2013
door Wies Kalsbeek
Reacties uitgeschakeld voor Blog 11 Cijfers of letters
Amin gaat onbevangen het Nederlandse avontuur aan.‘Ik wil graag goed Nederlands leren’, zegt hij al na een paar weken in Nederland. Hij begint bij zijn vader achter de computer woordjes te oefenen en leert al snel: goedemorgen, bedankt, ik begrijp u … Lees verder
16 januari 2013
door Wies Kalsbeek
1 reactie
Amin went langzaam aan zijn nieuwe huis en nieuwe leven in Groningen. Woningbouwvereniging Nijestee moet de badkamervloer nog opnieuw betegelen en een nieuwe kraan plaatsen. In plaats van hen te bellen, fietst Amin naar het hoofdkantoor van Nijestee in Groningen. Ze … Lees verder
10 januari 2013
door Wies Kalsbeek
Geen reacties
Amin zijn huis is klaar! De muren zijn geverfd, alles is gepoetst, de vloerbedekking ligt, de gordijnen hangen en de spullen van IKEA en van familie en vrienden hebben een plek. De woningbouwvereniging moet hier en daar nog wat repareren, … Lees verder
21 december 2012
door Wies Kalsbeek
Reacties uitgeschakeld voor Blog 8 Verfroller
En dan komt het goede bericht: er is een klein tweekamerappartement voor Amin, dichtbij het huis van zijn vader. Er kan schoongemaakt en geverfd worden! Amin en z’n vader halen verf, kwasten, verfrollers, een verfbak, een emmer, schoonmaakmiddelen, doekjes, sponzen … Lees verder
6 december 2012
door Wies Kalsbeek
3 reacties
‘Wie wonen hier?’, vraagt Amin als hij voor de eerste keer bij zijn vader in de tweekamerflat komt. ‘Woon je hier alleen?’ Hij kan het bijna niet geloven. Amin is gewend met veel mensen samen te wonen. In Eritrea woont hij … Lees verder
5 november 2012
door Wies Kalsbeek
Reacties uitgeschakeld voor Blog 6 Twee sofinummers
‘Iedereen kent mij!’, roept Amin verbaasd. Als ik ergens kom dan vragen ze mijn naam en als ze die in de computer typen, weten ze alles: mijn geboortedatum, waar ik vandaan kom, hoe lang ik hier ben. In Eritrea is … Lees verder
5 november 2012
door Wies Kalsbeek
Reacties uitgeschakeld voor Blog 5 Ode aan Humanitas
‘Oude Pekela heeft voor het vinden van woningen een afspraak met Friesland!’ zegt Amin. ‘Misschien ga ik dus straks in Friesland wonen. Ik wil het liefst naar Groningen, de stad waar mijn vader woont.’ In het asielzoekerscentrum in Oude Pekela wacht Amin … Lees verder
10 oktober 2012
door Wies Kalsbeek
Reacties uitgeschakeld voor Blog 4 Blue cheese
Amin weet dat hij een verblijfsvergunning krijgt, maar hij heeft hem nog niet. Hij wordt in afwachting hiervan overgeplaatst naar een ander asielzoekerscentrum. ‘De COA wilde dat ik naar Limburg ging, maar mijn vader woont in Groningen!’. Het kost Amin … Lees verder
10 oktober 2012
door Wies Kalsbeek
Reacties uitgeschakeld voor Blog 3 Positive
‘Ik moet om zes uur al met de bus mee’, zegt Amin. In het AZC in Gilze probeert hij zoveel mogelijk te slapen, zodat de lange dagen zo snel mogelijk voorbij zijn. Nu moet hij om zes uur op. ‘Ik moet mee met de … Lees verder
2 oktober 2012
door Wies Kalsbeek
Reacties uitgeschakeld voor Blog 2 Scheerschuim in Gilze
‘Mijn hoofd slaapt al vijf jaar’, zegt Amin. ‘Ik wil heel graag verder met mijn leven en weer naar school’. Amin is 22 jaar als hij in Nederland komt. Hij is eindelijk bij zijn vader en in het land waar zijn … Lees verder
6 september 2012
door Wies Kalsbeek
Reacties uitgeschakeld voor Blog 1 Het begin
2000 – Keren, Eritrea. Met z’n schooltas op z’n rug komt hij aan fietsen. Een lieve verlegen jongen waar ik geen woord mee kan wisselen. We ontmoeten elkaar op het terras van het door mij zo geliefde Keren hotel in … Lees verder