Beste werkgever,

‘Laten we een vluchteling een kans geven’, hoorde ik u zeggen. En daarom is Abdi uit Somalië vandaag één van de vijf genodigden voor het sollicitatiegesprek. Zijn sollicitatie ziet er netjes uit en hij lijkt te voldoen aan de gestelde eisen. Als u richting wachtkamer loopt ziet u uw sollicitant in zijn nette pak al op u wachten. Jullie lopen naar elkaar toe en geven elkaar een hand.

Vluchtelingen leren op hun integratieroute over de Nederlandse manier van solliciteren. Soms hoort daar de kennismaking bij.

Zo vertelde een landgenoot van Abdi mij onlangs: ‘We kregen les in Nederlands groeten.’

‘Mijn klasgenoten en ik keken elkaar toen lachend en verbaasd aan. Leren groeten?’

‘De docente zei dat we in een rij moesten gaan staan. Ze liep langs de rij en gaf ons allemaal een hand. Daarna zei ze: “Jullie hand heeft geen kracht en jullie kijken mij niet aan. In Nederland geven we elkaar een stevige hand. En hebben we oogcontact.”

‘En toen begon het oefenen. In het begin was het moeilijk en lachten we veel. Voor een Somaliër is een stevige hand geven niet goed. En iemand aankijken betekent dat je weinig respect hebt voor de ander. Maar nu ik weet dat het in Nederland anders is, doe ik het anders en het is een groot verschil! Mensen reageren veel vriendelijker.’

Helaas. Uw sollicitant Abdi heeft deze oefening in Nederlands groeten – nog – niet gehad. Hij geeft u een slappe hand en kijkt bescheiden naar beneden. En nadat u en Abdi hebben kennisgemaakt, loopt hij voorzichtig achter u aan naar de spreekkamer en wacht gespannen op wat er gaat gebeuren.

Jammer dat uw sollicitant Abdi daarbij ook nog niet weet dat in Nederland een actieve houding tijdens het sollicitatiegesprek gewaardeerd wordt. Zijn slappe hand associeert u wellicht met passiviteit en gebrek aan initiatief en door de manier waarop Abdi zit komt hij bij u nonchalant over.

Nu maar hopen dat u zich door zijn manier van groeten en zitten niet teveel laat leiden. U zou hierdoor immers een prima werknemer kunnen mislopen. Abdi heeft al een cultuurslag gemaakt, maar in de communicatie en zijn gewoontes zult u zeker zijn oorspronkelijke cultuur herkennen, dat is soms lastig, soms lachwekkend, soms onhandig en vaak verrijkend.

Abdi heeft er veel voor over om zich aan te passen, daarbij past hij zich aan bij een bestaande bedrijfscultuur. Dit geldt voor iedere werknemer die bij u in dienst komt.

Ik hoop u hiermee van dienst te zijn, in mijn volgende brief schrijf ik u over de inhoud van het sollicitatiegesprek.

Met vriendelijke groet,

 

Wies Kalsbeek